VOA
By ဦးေအာင္ခင္ & ညိဳညိဳလြင္ ေသာၾကာ, 12 ႏိုဝင္ဘာ 2010
မသမာမႈနဲ႔ မဲလိမ္မႈေတြ မ်ားတယ္ဆိုတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ စစ္အစိုးရ စီစဥ္တဲ့အတုိင္း လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္အမ်ားစုကို ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီက ရရွိသြားတဲ့အတြက္ အစိုးရသစ္ဖြဲ႔ႏိုင္တဲ့ အေျခအေနကို ေရာက္ေနပါတယ္။ ဒီမုိကေရစီ အေျခခံသေဘာကို အႀကီးအက်ယ္ ခ်ဳိးဖ်က္ထားတဲ့အတြက္ ေရြးေကာက္ပြဲ အာဏာရွင္စနစ္ လို႔လည္း ေခၚႏိုင္ပါတယ္။ ပါတီစံု ေရြးေကာက္ပြဲလုပ္ၿပီး တခ်ိန္တည္းမွာပဲ စစ္အစိုးရပါတီ အႏိုင္ရေအာင္ ခ်ဳပ္ကိုင္ခ်ယ္လွယ္ထားတဲ့ အစီအစဥ္ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ စစ္တပ္နဲ႔ အာဏာသိမ္းတဲ့ အစိုးရကေန ေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပၿပီး ဖြဲ႔စည္းတဲ့ အစိုးရအျဖစ္ အသြင္ေျပာင္းမွာမုိ႔ တာဝန္သိတဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္မ်ား ေပၚထြက္လာႏိုင္မလားလို႔လည္း စဥ္းစားႏိုင္ပါတယ္။ ေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္ခံရေပမယ့္ ပုန္းလွ်ဳိးကြယ္လွ်ဳိးလုပ္တဲ့ အစိုးရမ်ဳိးကိုလည္း ျပည္သူလူထုက ယံုၾကည္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ဘယ္လိုခ်မွတ္တယ္၊ ဘယ္လို အက်ဳိးသက္ေရာက္မႈရွိတယ္ ဆိုတာကို သိသာျမင္သာဖို႔နဲ႔ ရွင္းျပဖို႔ အစိုးရမွာ တာဝန္ရွိပါတယ္။ တာဝန္သိသိနဲ႔ စားဝတ္ေနေရး ေျပလည္ေအာင္ လုပ္ေပးႏိုင္တဲ့ အစိုးရကိုသာ ျပည္သူလူထုက ယံုၾကည္ပါလိမ့္မယ္။
ဆင္းရဲခ်မ္းသာ ကြဲျပားမႈ နက္ရႈိင္းၿပီး တရားတဲ့ ဥပေဒကင္းမဲ့ေနရင္ တုိင္းသူျပည္သားက အစိုးရကို ယံုၾကည္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပၿပီး ဖြဲ႔စည္းလိုက္တဲ့ အစိုးရသစ္ဟာ ယခင္ စစ္အစိုးရနဲ႔ ဘယ္လိုကြဲျပား ျခားနားတယ္ဆိုတာကို ေစာင့္ၾကည့္ဖို႔ လိုပါတယ္။ စစ္အစိုးရလက္ထက္မွာ အာဏာရွိေလ တာဝန္မဲ့ေလ ျဖစ္ပါတယ္။ ဗမာစစ္အစိုးရဟာ အၿမဲတမ္း ဥပေဒအထက္မွာ ရွိေနပါတယ္။ တုိင္းရင္းသားျပႆနာ၊ စီးပြားေရးက်ပ္တည္းမႈနဲ႔ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး ခြ်တ္ၿခံဳမႈေတြကို ဘယ္လို ကိုင္တြယ္မယ္ဆုိတာကို ေစာင့္ၾကည့္ဖို႔ လိုပါတယ္။ တဖက္သတ္ အမိန္႔ေပးတဲ့စနစ္ က်င့္သံုးတာကိုလည္း ေစာင့္ၾကည့္ဖို႔လိုပါတယ္။ ဒီမုိကေရစီႏိုင္ငံမွာ ရာထူးႀကီးေလ တာဝန္ႀကီးေလ ျဖစ္ပါတယ္။
တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ေတြနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးသေဘာတူခ်က္ မရႏိုင္ေသးတဲ့အတြက္ ယာယီၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေရရွည္ခံလိမ့္မယ္လို႔ မေမွ်ာ္လင့္ႏိုင္ပါဘူး။ ကခ်င္ နဲ႔ ဝ လို႔ အင္အားေကာင္းတဲ့ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ေတြကို ဗမာစစ္တပ္ လက္ေအာက္ခံ နယ္ျခားေစာင့္အျဖစ္ ေျပာင္းပစ္ဖို႔ကိစၥကိုသာ ဗမာဘက္က အာရံုစိုက္ပါတယ္။ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ဘက္ကလည္း စစ္အင္အား ေကာင္းမွသာ ကိုယ့္ဇာတိေျမကို ကာကြယ္ႏိုင္မယ္ဆိုတာကုိ နားလည္းထားပံုရပါတယ္။ အမ်ဳိးသားလြတ္လပ္ေရးကို လက္နက္နဲ႔ ကာကြယ္ရမယ္ဆိုတဲ့ ခံယူခ်က္ပါပဲ။ ဒီ အယူအဆမ်ဳိး အေနာက္တိုင္းမွာလည္း ေခတ္စားခဲ့ဘူးပါတယ္။ မိမိနယ္ေျမကို ကာကြယ္ႏိုင္စြမ္းမရွိရင္ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို ေရရွည္ထိန္းသိမ္းထားႏိုင္ဖို႔ ခက္ခဲမယ္ဆိုတဲ့ သေဘာျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ အေျပာင္းအလဲျဖစ္ဖို႔ လူတိုင္းလုိလို ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကပါတယ္။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ လိပ္ခဲတည္းလည္းျဖစ္ေနတဲ့ အေျခအေနကို စိတ္ကုန္ေနၾကပါၿပီ။ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ စိတ္ဝင္စားမႈ မရွိၾကတာဟာ ျပည္သူ႔သေဘာထားကို ေဖာ္ျပေနတာပါ။
လူတဦးတေယာက္အေပၚမွာ မူတည္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံေရးစနစ္ဟာ ေရရွည္ခံမွာ မဟုတ္ပါဘူးဆိုတာ မဆလ ေခတ္က သက္ေသျပေနပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ စစ္တပ္က အႏိုင္က်င့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေနတာကို ရပ္ဆုိင္းၿပီး ေကာင္းမြန္တဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္ ျဖစ္လာေအာင္ ႀကိဳးစားဖို႔ လုိပါတယ္။ တာဝန္မသိတဲ့ အစိုးရကို တိုင္းသူျပည္သားမ်ားက မယံုၾကည္လို႔ ပုန္ကန္ထၾကြမႈ ေပၚေပါက္လာတရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္လိုက္တဲ့ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ဟာ အက်င့္မေဖ်ာက္ႏိုင္ပဲ အာဏာရွင္ အသိုင္းအဝိုင္းရဲ ႔ အခိုင္းခံဘဝကို မေက်ာ္လြန္ႏိုင္ရင္ တာဝန္သိ အစိုးရျဖစ္လာဖုိ႔ အခက္အခဲ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အစိုးရက တာဝန္မသိရင္ ျပည္သူလူထုဘက္က တာဝန္သိဖို႔ လုိပါတယ္။
တာဝန္မသိတဲ့ အစိုးရအမႈထမ္းရဲ ႔ လုပ္ရပ္မွန္သမွ်ကို တုိင္းသူျပည္သားမ်ားက ေဖာ္ထုတ္တာဟာ တရုတ္နဲ႔ အီရန္လို အာဏာရွင္ႏိုင္ငံေတြမွာ လုပ္ရိုးလုပ္စဥ္ ျဖစ္ေနပါၿပီ။ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ကလိမ္က်စ္ လုပ္တာေတြကို ျပည္သူလူထုက ေဖာ္ထုတ္ဖို႔ လုိပါတယ္။ အာဏာရွင္ဝါဒီေတြက ပိတ္ပင္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားတဲ့သတင္းေတြကို ဒီမုိကေရစီသမားေတြက ေဖာ္ထုတ္ဖို႔ ႀကိဳးစားတာဟာ ႏွလံုးရည္တုိက္ပြဲပါ။
လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ ဇြန္လက က်င္းပေနတဲ့ အီရန္ေရြးေကာက္ပြဲမွာ မသမာနည္းေတြ သံုးတာကို ကြန္ျပဴတာအင္တာနက္ မွာ ေသာင္းခ်ီၿပီး ေဖာ္ျပၾကတဲ့အတြက္ အစိုးရသစ္ ဆန္႔က်င္ေရးလႈပ္ရွားမႈ ေပၚေပါက္လာရပါတယ္။ ဒီလုိျဖစ္လာမွာကို စိုးရိမ္လုိ႔ ထင္ပါရဲ ႔ ၊ ဗမာအစိုးရဟာ အင္တာနက္ ဆက္သြယ္မႈကို ခ်ဳပ္ကိုင္ၿပီး ျပည္ပသတင္းေလာကနဲ႔ ဆက္သြယ္ရ ခက္ခဲေအာင္ လုပ္ထားပါတယ္။
ဒီမုိကေရစီ မရွိေပမယ့္ အာဏာရွိသူက တာဝန္သိရင္ ျပည္သူေတြ ခံသာပါေသးတယ္။ အမႈထမ္း အရာထမ္း တဦးခ်င္အေနနဲ႔ တာဝန္သိမႈ၊ အဖြဲ႔အစည္းအေနနဲ႔ တာဝန္သိမႈ၊ ႏိုင္ငံေရးအရ တာဝန္သိမႈ စသျဖင့္ အဆင့္ဆင့္ တာဝန္သိဖို႔ အေရးႀကီးပါတယ္။ တာဝန္သိသူကိုသာ တုိင္းသူျပည္သားက ယံုၾကည္ပါလိမ့္မယ္။ ႏိုင္ငံသူႏိုင္ငံသား အယံုအၾကည္မရွိတဲ့ အစိုးရလုပ္ငန္းေတြဟာ ေအာင္ျမင္ဖို႔ ခက္ခဲပါတယ္။
