ျပည္ေတာ္မျပန္ႏိုင္တဲ့ ဒုကၡသည္အိမ္မက္ မွတ္တမ္း႐ုပ္ရွင္

ခ်င္းမိုင္ (မဇၥ်ိမ) ။ ။ တခ်ိန္တုန္းက ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ရရွိခဲ့တဲ့ ဘဝမ်ိဳးကုိ ေစးေစးလာ အေနနဲ႔ အိပ္မက္ေတြထဲမွာ သာ ျပန္လည္ ရရွိႏုိင္ပါေတာ့တယ္။ သူဟာ သူ႔မိသားစု ပုိင္ဆိုင္ခဲ့တဲ့ လယ္ကြင္း၊ သူရဲ႕ အခ်စ္ဆံုး ကၽြဲ ေတြကုိ အမွတ္တရ ျဖစ္ေနသလို တဘက္မွာလည္း သူအသက္ ငါးႏွစ္အရြယ္မွာ ျမန္မာအာဏာပုိင္ေတြရဲ႕ အဖမ္းခံရမႈ၊ အာဏာပုိင္ေတြက သူ႔ရဲ႕အေဖကုိ သတ္ခဲ့မႈတြစတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကုိ ျပန္ေျပာင္းၿပီး အိပ္မက္ဆုိးေတြ မက္ေနခဲ့ပါတယ္။
“Burmese Dreaming” မွတ္တမ္းတင္ ႐ုပ္ရွင္ဟာ ထုိင္းႏုိင္ငံ ဒုကၡသည္စခန္းတခုမွာ ေရာက္ရွိေနတဲ့ မိန္းကေလးငယ္ တေယာက္ရဲ႕ ခံစားခ်က္နဲ႔ အတူ ကုိယ့္ေနရပ္ေဒသကုိ အိပ္မက္ထဲမွာသာ ျပန္ႏုိင္ေတာ့တဲ့ ဒုကၡသည္ေတြရဲ႕ ဇာတ္ေၾကာင္းကုိ ႐ိုက္ကူး တင္ျပထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။

မွတ္တမ္းတင္ ရသ ႐ုပ္ရွင္ “Burmese Dreaming” ဟာ ေစးေစးလာ ရဲ႕ ျဖစ္ရပ္မွန္ ဇာတ္ေၾကာင္းနဲ႔အတူ ျမန္မာ အာဏာပုိင္ေတြရဲ႕ ဒုကၡေပးမႈေတြေၾကာင့္ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြနဲ႔ တိုင္းရင္သား အမ်ားအျပား ရင္ဆုိင္ျဖတ္သန္း ေနရတဲ့ ဆင္းရဲဒုကၡေတြကုိ တင္ဆက္ထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ေစးေစးလာ ထုိင္းႏုိင္ငံကုိ ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္ လာခဲ့ေပမယ့္ ငါးႏွစ္ၾကာလာတဲ့ အခ်ိန္အထိ သူ႔အိမ္ကုိ ျပန္ႏုိင္ျခင္း မရွိေသးပါဘူး။

“Burmese Dreaming” ဟာ မိသားစုထဲကေန ခြဲထုတ္ျခင္း ခံရၿပီး ျမန္မာစစ္တပ္ရဲ႕ အက်ဥ္းခ်ျခင္းလည္း ခံခဲ့ရတဲ့ အထီးက်န္ မိန္းကေလးငယ္ တေယာက္ရဲ႕ ရင္နင့္ဖြယ္ ဇာတ္ေၾကာင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ မွတ္တမ္းတင္ ႐ုပ္ရွင္က သူ႔ဘဝရဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္မႈတြနဲ႔ ခါးသီးမႈေတြကုိ သူ႔ရဲ႕အိပ္မက္ေတြ၊ ျပန္ေျပာင္း သတိရမႈေတြ၊ စိတ္ကူးယဥ္မႈေတြကုိ အသံုးျပဳၿပီး ပံုေဖာ္ထားတာပါ။

“သမီး ႏိုးလာပါၿပီ၊ သမီးဟာ အခုဆို ထုိင္းျမန္မာ နယ္စပ္burmese-dreaming-film-2
က ဒုကၡသည္ စခန္းမွာ ေရာက္ရွိေနပါတယ္။ ဒီကို
ေရာက္လာတာ ငါးႏွစ္ရွိေပမယ့္ သမီးရဲ႕ စိတ္ကေတာ့
ဒီမွာ မရွိပါဘူး။ သမီးရဲ႕ စိတ္ကူးေတြ၊ အိပ္မက္ေတြထဲမွာ
ေမြးရပ္ႏုိင္ငံ အေၾကာင္းပဲ ရွိေနပါတယ္” လို႔ သူက
ေျပာျပထားပါတယ္။

မွတ္တမ္းတင္ ႐ုပ္ရွင္ကားထဲမွာ ဒုကၡသည္ စခန္းေတြ ထဲက ျမင္ကြင္းေတြ၊ မီဒီယာ လြတ္လပ္ခြင့္ မရွိတဲ့
ျမန္မာႏုိင္ငံထဲမွာ ႐ိုက္ကူးခဲ့တဲ့ ျမင္ကြင္းေတြကုိ တလွည့္စီ ေရာေထြး တင္ဆက္ထားပါတယ္။

ၾသစေၾတးလ် ဓာတ္ပံုဆရာနဲ႔ ႐ုပ္ရွင္႐ိုက္ကူးသူ Timothy Syrota က သူ႔အေနနဲ႔ ၁၉၉၆ ျမန္မာ့ခရီးသြားႏွစ္ အၿပီး တႏွစ္အၾကာ ၁၉၉၇ ခုႏွစ္မွာ ျမန္မာႏုိင္ငံကုိ ပထမဆံုးအႀကိမ္ သြားေရာက္ခဲ့ၿပီးေတာ့ ဒီမွတ္တမ္း ႐ုပ္ရွင္ကုိ ႐ိုက္ကူးဖုိ႔ စိတ္ကူးရလာတာလို႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္။

အဲဒီ့အခ်ိန္က ျမန္မာႏုိင္ငံဟာ ႏုိင္ငံျခား ဧည့္သည္ေတြကို လက္ခံႏုိင္တဲ့ အေနအထား သိပ္မရွိေသးပါဘူး။ “က်ေနာ္
ငယ္ငယ္ကတည္းက အာရွတခြင္ ေနရာေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားကုိ သြားခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာႏုိင္ငံလို ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈေတြ၊ အေျခခံ အေဆာက္အဦးေတြ ခ်ိဳ႕တဲ့ၿပီး ေနာက္ကုိ
ျပန္ဆုတ္ေနတဲ့ ႏုိင္ငံ၊ လာဘ္စားမႈေတြ ဖိႏွိပ္မႈေတြ ေပါမ်ားတဲ့ ႏုိင္ငံမ်ိဳး ေတြ႔လိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္မထားခဲ့ပါဘူး” လို႔ Syrota က ေျပာခဲ့ပါတယ္။

“ဒါေၾကာင့္ မွတ္တမ္းတင္ ႐ုပ္ရွင္ကားတကား ႐ိုက္ကူးဖုိ႔အတြက္ ျပန္သြားဖုိ႔ က်ေနာ္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ့္ရဲ႕ ပထမဆံုး ခရီးစဥ္ႏွစ္ခုအၿပီး ၾသစေၾတးလ်ကို ျပန္ေရာက္တဲ့အခါမွာ က်ေနာ့္ရဲ႕ ပထမစာအုပ္ ျဖစ္တဲ့ “Welcome to Burma and Enjoy the Totalitarian Experience” ကို ထုတ္ေဝႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။ (၂ဝဝ၁ ခုႏွစ္တြင္ Orchid စာပံုႏွိပ္တုိက္က ထုတ္ေဝခဲ့သည္။) ေနာက္ၿပီး က်ေနာ္ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ႐ိုက္ကူးခဲ့တဲ့ ဓာတ္ပံုေတြကို ဓာတ္ပံုျပပြဲေတြ လုပ္ခဲ့ပါေသးတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ မွတ္တမ္းတင္ ႐ုပ္ရွင္႐ိုက္ကူးေရးက အနည္းငယ္ ၾကန္႔ၾကာသလုိ ျဖစ္သြားေပမယ့္ လုပ္မယ္ဆိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္က က်ေနာ့္စိတ္ထဲမွာ အၿမဲရွိေနခဲ့ပါတယ္”လို႔ သူက ထပ္ေျပာခဲ့ပါတယ္။

ျမန္မာႏုိင္ငံနဲ႔ ပတ္သတ္တဲ့ သတင္း အခ်က္အလက္ေတြ နည္းပါးေနမႈေၾကာင့္ Syrota အေနနဲ႔ ႐ုပ္ရွင္ ႐ုိက္ကူးသင့္တယ္လို႔ ခံစားမိၿပီး ျမန္မာႏုိင္ငံသားမ်ား ခံစားေနရတဲ့ ဒုကၡအက်ပ္အတည္း အေပၚ ေလးေလးနက္နက္ က႐ုဏာ သက္မိတယ္လို႔လည္း ေျပာခဲ့ပါေသးတယ္။

အဲဒီ့မွတ္တမ္းတင္ ႐ုပ္ရွင္ကို ႐ိုက္ကူးတဲ့ေနရာမွာ စံခ်ိန္မီ ကင္မရာ သံုးၿပီး ေပၚတင္ ႐ိုက္ကူးခဲ့တဲ့ အတြက္
အာ႐ံုအစုိက္ ခံရကာ ဦးေႏွာက္ ေျခာက္စရာေတြလည္း ၾကံဳခဲ့ရတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံဟာ
ႏုိင္ငံျခားသား သတင္းေထာက္ေတြ အတြက္ သတင္းေထာက္လွမ္း ႐ိုက္ကူးဖုိ႔ ခက္ခဲတဲ့ ႏုိင္ငံျဖစ္ၿပီး
မိသြားခဲ့ရင္လည္း ခ်က္ျခင္း ႏွင္ထုတ္ခံရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

“ေရြးခ်ယ္စရာ ႏွစ္ခု ရွိပါတယ္။ တတ္ႏုိင္သမွ် လွ်ိဳ႕လွ်ိဳ႕ဝွက္ဝွက္ ႐ိုက္ကူးဖို႔နဲ႔ ဒုတိယနည္းကေတာ့ ေပၚတင္ ႐ိုက္ကူးဖုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ေပၚတင္ ႐ိုက္ရင္ေတာ့ သံသယေတြကုိ ေလ်ာ့ပါးေစႏုိင္ပါတယ္” လို႔ Syrota က
ေျပာခဲ့ပါတယ္။

“က်ေနာ္ကေတာ့ ဒုတိယနည္းကုိ ေရြးခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ့္အေနနဲ႔ အာဏာပုိင္ေတြနဲ႔ ျပႆနာတက္ၿပီး အဆံုးသတ္သြားမွာကုိေတာ့ အၿမဲစုိးရိမ္ ခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ့္ အေနနဲ႔ ပထမတေခါက္ ျမန္မာႏုိင္ငံကုိ သြားတုန္းက ျပႆနာ အနည္းအက်ဥ္း ရွိခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ္ ႐ိုက္ကူးထားတဲ့ tape ေတြကို ကူညီခ်င္တဲ့ ခရီးသြားေတြရဲ႕ အကူအညီနဲ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံ အျပင္ဘက္ကုိ ထုတ္ခဲ့ရပါတယ္” လို႔လည္း အခက္အခဲကို
ေျပာျပပါတယ္။

ဒုကၡ အႀကီးအက်ယ္ ေရာက္မွာကုိလည္း အၿမဲပူပန္ေနရေၾကာင္း Syrota က ထပ္ေျပာျပန္ပါတယ္။

“တရက္ တရက္မွာ က်ေနာ္ ဘာေတြကုိ ႐ိုက္ကူးခ်င္တယ္ ဆုိတာကို အစီအစဥ္ခ် ႐ိုက္ကူးၿပီးေတာ့ တျခားအပုိေတြကိုေတာ့ သိပ္မ႐ိုက္ကူးျဖစ္ပါဘူး” လို႔ သူက ဆုိပါတယ္။
burmese-dreaming-film-3
“ျပႆနာေတြ တက္တဲ့ အခါမွာေတာ့ က်ေနာ့္ တိပ္ေခြတခ်ိဳ႕ အသိမ္းခံလိုက္ ရပါတယ္။ ေနာက္ေန႔မွာ ၿဗိတိသွ် သံ႐ံုးရဲ႕ ေက်းဇူးနဲ႔ က်ေနာ္ ႏုိင္ငံကေန ထြက္ခြာခဲ့ပါတယ္” လို႔ Syrota က ေျပာခဲ့ပါတယ္။

႐ုပ္ရွင္႐ိုက္ကူးသူ Miahael Moore နဲ႔ Meryl Streep တို႔ကုိ ကူညီေပးခဲ့တဲ့ အေမရိကန္ႏုိင္ငံ ကာလီဖုိးနီးယား
ျပည္နယ္ Beverly Hills မွာ အေျခစုိက္တဲ့ Ostrow & Company ထိပ္တန္း ထုတ္လုပ္ျဖန္႔ခ်ိေရး ကုမၸဏီကလည္း ဒီမွတ္တမ္းတင္ ႐ုပ္ရွင္ကားကုိ ကူညီခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီ့ကုမၸဏီဟာ တႏွစ္ကုိ ႐ုပ္ရွင္ကား အနည္းငယ္ပဲ လက္ခံ
ေဆာင္ရြက္တဲ့ ကုမၸဏီလည္း ျဖစ္ပါတယ္။

အစပုိင္းမွာ မွတ္တမ္းတင္ ႐ုပ္ရွင္ကားရဲ႕ အိပ္မက္ဆန္ဆန္ ႐ိုက္ကူး တင္ဆက္ထားမႈေၾကာင့္ အလုပ္မျဖစ္မွာကုိ အနည္းငယ္ စိုးရိမ္ခဲ့တယ္လို႔ Syrota က ဆိုပါတယ္။

“အိပ္မက္ဆန္ဆန္ ႐ိုက္ကူးထားမႈေၾကာင့္ Ostrow & Company အေနနဲ႔ ေစ်းကြက္တင္ ျဖန္႔ျဖဴးဖို႔ အခက္အခဲေတြ ရွိမွာကုိ စုိးရိမ္မိတယ္လို႔ အေစာပုိင္း ေဆြးေႏြးပြဲေတြမွာ က်ေနာ္က ေျပာခဲ့ပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကုမၸဏီရဲ႕ အလုပ္ အမႈေဆာင္အဖြဲ႕ဝင္ေတြက ကုမၸဏီအေနနဲ႔ ဒီ႐ုပ္ရွင္ကုိ အထူးတလည္ စိတ္ဝင္စားရတာဟာ အဲလို႐ိုက္ကူးတင္ဆက္ ထားမႈေတြေၾကာင့္ အဓိကျဖစ္တယ္လို႔ ေျပာၾကပါတယ္” လို႔ Syrota က ရွင္းျပခဲ့ပါတယ္။

“Burmese Dreaming” မွတ္တမ္းတင္ ႐ုပ္ရွင္ဟာ ထုိင္းႏုိင္ငံ ဒုကၡသည္စခန္းတခုမွာ ေရာက္ရွိေနတဲ့ မိန္းကေလးငယ္ တေယာက္ရဲ႕ ခံစားခ်က္နဲ႔ အတူ ကုိယ့္ေနရပ္ေဒသကုိ အိပ္မက္ထဲမွာသာ ျပန္ႏုိင္ေတာ့တဲ့ ဒုကၡသည္ေတြရဲ႕ ဇာတ္ေၾကာင္းကုိ ႐ိုက္ကူး တင္ျပထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။

http://www.mizzimaburmese.com/news/inside-burma/8020-2011-07-26-08-57-32.html